Οι 7 λόγοι για την ακύρωση της αύξησης του ΦΠΑ !!!

7 λόγοι για την ακύρωση της Κοινής Υπουργικής Απόφασης με την οποία καταργήθηκαν οι μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ σε 6 μόνο νησιά από την 1η Οκτωβρίου 2015, προβάλλονται στην προσφυγή, που ασκήθηκε προχθές ενώπιον του ΣτΕ, από την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου. 

Tην προσφυγή υπέβαλε στο ΣτΕ, η δικηγορική εταιρεία «Λαζαράτος και Συνεργάτες» του κ. Παναγιώτη Λαζαράτου, καθηγητή του Διοικητικού Δικαίου και προσομοιάζει με εκείνη, που υπέβαλε το δικηγορικό γραφείο με τον δικηγόρο κ. Αλέξανδρο Λυκουρέζο, μετά από εντολή του Μυκονιάτη επιχειρηματία κ. Ελευθερίου Σικινιώτη του Ιωάννη. 

Η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου στρέφεται κατά της υπ΄ αριθμ. ΥΠΟΙΚ 0010707 ΕΞ 2015/29.09.2015 Κοινής Υπουργικής Αποφάσεως των υπουργών Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης και Οικονομικών, με θέμα: «Σταδιακή κατάργηση των μειώσεων των συντελεστών Φ.Π.Α. στα νησιά του Αιγαίου» (ΦΕΚ 2115/ τ. Β΄/30.09.2015) και κατά του Ελληνικού Δημοσίου, όπως νομίμως εκπροσωπείται, εν προκειμένω, από τον υπουργό Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης και τον υπουργό Οικονομικών.

Στο κεφάλαιο της προσφυγής, που αναφέρεται στο έννομο συμφέρον της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, για την άσκηση του ένδικου μέσου, αναφέρονται τα εξής: Η αιτούσα Περιφέρεια περιλαμβάνει κατ’ άρθρο 3 παρ. 3 (περ. ιβ’) του Ν. 3852/2010 τους Νομούς Κυκλάδων και Δωδεκανήσου. Η προσβαλλομένη πράξη αφορά τις νήσους Θήρα, Μύκονο, Νάξο, Πάρο, Ρόδο και Σκιάθο. Εκ των νήσων αυτών, η Νάξος, η Πάρος, η Μύκονος και η Θήρα ανήκουν στο Νομό Κυκλάδων, η δε Ρόδος στο Νομό Δωδεκανήσου. Υπέρ της αιτούσης Περιφέρειας συντρέχει τεκμήριο αρμοδιότητας για τη διοίκηση όλων των (υπερ)τοπικών υποθέσεων σε επίπεδο Περιφέρειας κατ’ άρθρο 102 παρ. 1, εδ. β’ Συντ. 

Επίσης, σύμφωνα με το άρθρο 3 παρ. 2 Ν. 3852/2010, η αιτούσα Περιφέρεια υποχρεούται να σχεδιάζει, προγραμματίζει, και υλοποιεί σε περιφερειακό επίπεδο στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της πολιτικές που αφορούν μεταξύ άλλων την κοινωνική συνοχή της ιδίας της Περιφέρειας και ολόκληρης της Χώρας. Με πρόδηλο συνεπώς έννομο συμφέρον ασκείται η παρούσα αίτηση όσον αφορά τις νήσους Νάξο, Πάρο, Μύκονο, Θήρα και Ρόδο για τους ακόλουθους τουλάχιστον λόγους: 

α. Το ζήτημα της επιβολής αυξημένου Φ.Π.Α. και καταργήσεως των μειωμένων συντελεστών στα ανωτέρω νησιά αδιακρίτως αφορά τοπικό ζήτημα (υπερ)τοπικής σημασίας, ήτοι ζήτημα το οποίο υπερβαίνει το οργανωτικό επίπεδο του Δήμου ή της Περιφέρειας (πρώην νομαρχιακής αυτοδιοικήσεως), δίχως να αποτελεί (αποκλειστικά) ζήτημα της κεντρικής διοικήσεως. 

β. Τον εν λόγω Φ.Π.Α. είναι υποχρεωμένη να καταβάλει και η ίδια η Περιφέρεια είτε ως προμηθευόμενη προϊόντα υπαγόμενα σε αυτόν, είτε κατά την παροχή προς αυτήν σχετικών υπηρεσιών με οποιαδήποτε νομική μορφή και μετά από οποιαδήποτε νομική διαδικασία. 

γ. Οι κάτοικοι της Περιφέρειας για την κοινωνική συνοχή των οποίων η ίδια κατά νόμο μεριμνά, υποχρεούνται καθημερινώς στην καταβολή του εν λόγω αυξημένου Φ.Π.Α. δ. Λόγοι ακυρώσεως που αφορούν ιδιαίτερα δυσμενή μεταχείριση των νήσων που ανήκουν στην αιτούσα Περιφέρεια και που προβάλλονται με βάση την αρχή της ισότητας και της αναλογικότητας, προβάλλονται από την αιτούσα με έννομο συμφέρον ιδιαίτερα άμεσο και ενεστώς έναντι άλλων πληττομένων από την προσβαλλομένη πράξη. 

Στη συνέχεια, όπου αναφέρεται στο δικόγραφο και η νήσος Σκιάθος, τούτο γίνεται λόγω του αδιαιρέτου της πράξεως, της υφής και της διατυπώσεως των προσβαλλόμενων λόγων». Με την προσφυγή τίθενται συνοπτικώς τα ακόλουθα νομικά ζητήματα: 

1ον: Το ζήτημα της συμφωνίας της παραγράφου 3 της υποπαραγράφου Δ.2 της παραγράφου Δ του άρθρου 2 του Ν. 4336/2015 με το άρθρο 78 παρ. 4 του Συντάγματος, καθ΄ ο μέρος με την εν λόγω νομοθετική διάταξη δόθηκε εξουσιοδότηση στους Υπουργούς Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης και Οικονομικών, προκειμένου από 1.10.2015 να καθορίσουν κατ΄ ουσίαν τους νέους συντελεστές Φ.Π.Α. σε συγκεκριμένα νησιά, δίχως στο νόμο να περιλαμβάνεται πρόβλεψη τόσο ως προς το χρονικό σημείο επιβολής των νέων συντελεστών ανά νησί όσο και ως προς τα νησιά του Αιγαίου στα οποία ο νέος αυτός συντελεστής πρόκειται να επιβληθεί. 

2ον: Το ζήτημα της ελλείψεως της, κατ΄ άρθρο 43 παρ. 2 του Συντάγματος, ειδικής νομοθετικής εξουσιοδοτήσεως προς έκδοση της προσβαλλομένης απόφασης. 

3ον: Το ζήτημα της συμφωνίας της παραγράφου 3 της υποπαραγράφου Δ.2 της παραγράφου Δ του άρθρου 2 του Ν. 4336/2015 με τα άρθρα 101 παρ. 4 και 106 παρ. 1 του Συντάγματος, καθ΄ ο μέρος με την εν λόγω νομοθετική διάταξη και την κατ΄ εξουσιοδότηση αυτής προσβαλλόμενη Κ.Υ.Α. παραβιάζεται η συνταγματικώς οριζόμενη κρατική υποχρέωση για την προστασία και την προαγωγή της οικονομίας των νησιωτικών και των παραμεθόριων περιοχών της Χώρας. 

4ον: Το ζήτημα της συμφωνίας της παραγράφου 3 της υποπαραγράφου Δ.2 της παραγράφου Δ του άρθρου 2 του Ν. 4336/2015 με τα άρθρα 4 παρ. 5 και 78 παρ.1 του Συντάγματος, ενόσω με την εν λόγω νομοθετική διάταξη και την κατ΄ εξουσιοδότηση αυτής προσβαλλόμενη Κ.Υ.Α. οι κάτοικοι και οι εν γένει απολαμβάνοντες υπηρεσίες και προϊόντα που επιβαρύνονται με Φ.Π.Α. επί των υπαγομένων στο πεδίο εφαρμογής της εν λόγω Κ.Υ.Α. νησιών του Αιγαίου, ήτοι της Θήρας, της Μυκόνου, της Νάξου, της Πάρου, της Ρόδου και της Σκιάθου, επιβαρύνονται δυσανάλογα και κατ΄ άνιση κατανομή των δημοσίων βαρών εν σχέσει προς τους λοιπούς κατοίκους νησιών, με τους οποίους μέχρι την εφαρμογή της προκειμένης νομοθετικής διατάξεως και την έκδοση της προσβαλλομένης αναγνωρίζονταν ως τελούντες υπό τις αυτές συνθήκες. 

5ον: Το ζήτημα της συμφωνίας της παραγράφου 3 της υποπαραγράφου Δ.2 της παραγράφου Δ του άρθρου 2 του Ν. 4336/2015 με τη συνταγματικώς κατοχυρωμένη αρχή της αναλογικότητας. 

6ον: Το ζήτημα της ανυπαρξίας αιτιολογίας της προσβαλλομένης πράξεως, καθ΄ όσον από κανένα στοιχείο δεν προκύπτουν τα κριτήρια και οι λόγοι για τους οποίους τα συγκεκριμένα έξι 

(6) νησιά εντάχθηκαν στην «πρώτη ομάδα» νησιών της παραγράφου 3 της υποπαραγράφου Δ.2 της παραγράφου Δ του άρθρου 2 του Ν. 4336/2015. 

7ον: Το ζήτημα της συμφωνίας της παραγράφου 3 της υποπαραγράφου Δ.2 της παραγράφου Δ του άρθρου 2 του Ν. 4336/2015 με τις διατάξεις της Οδηγίας 2006/112/ΕΚ που αφορά το κοινό σύστημα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. 

Σημειώνεται ότι προσφυγή κατά της κατάργησης των μειωμένων συντελεστών στα νησιά κατέθεσε στο Σ.τ.Ε. μετά τον Δικηγορικό Σύλλογο Νάξου και ο Δικηγορικός Σύλλογος Σύρου. 

ΠΗΓΗ: www.dimokratiki.gr