"Ο ΣΕΤΕ δεν μπορεί να εκπροσωπεί άλλο τον ελληνικό τουρισμό"

- Νέα επίθεση ΣΥΡΙΖΑ στον ΣΕΤΕ 

- Πρέπει το κράτος να ανακτήσει υπό τον έλεγχό του όλα εκείνα τα εργαλεία στρατηγικής, ανάπτυξης και πολιτικής, τα οποία εκχώρησαν οι κυβερνήσεις του Μνημονίου στον ιδιωτικό τομέα την περίοδο 2010-2014 και να επανασχεδιάσει τη χρήση και την αξιοποίηση τους, υποστηρίζει εμφατικά ο αρθρογράφος!!!

Χωρίς κανένα απολύτως σχόλιο, αναδημοσιεύουμε σημερινό άρθρο του κ. Άρη Τόλιου, ο οποίος είναι συντονιστής του Τμήματος Τουρισμού του ΣΥΡΙΖΑ στη σημερινή ΑΥΓΗ. 

Θυμίζουμε ότι είχαμε αναδημοσιεύει ρεπορτάζ της ΑΥΓΗΣ ( εδώ ) για τη συνάντηση αντιπροσωπειών ΣΥΡΙΖΑ - ΣΕΤΕ και πολλοί ξενοδόχοι τότε μας είχαν ψέξει... 

Δυστυχώς αποδειχθήκαμε για μια ακόμη φορά προφητικοί. 

Διαβάστε τι γράφει ο κ. Τόλιος ( έχουμε διατηρήσει τη σύνταξη, κ.λπ., κ.λπ. του πρωτοτύπου) και τα συμπεράσματα δικά σας:

"Την Πέμπτη 2 Οκτωβρίου, ο ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσε πρόταση νόμου για την επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ. Ανάμεσα στις ακραίες αντιλαϊκές και μνημονιακές διατάξεις που καταργούνται μέσα σε οκτώ άρθρα, το άρθρο 6 προτείνει την κατάργηση του άρθρου 37 του Ν. 4144/2013 - δηλαδή τις διατάξεις που αναγνωρίζουν τον ΣΕΤΕ ως κοινωνικό εταίρο. 

Το νομοσχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ ταρακούνησε τα επιτελεία του μεγάλου τουριστικού κεφαλαίου και, στη συνέχεια, τα κυρίαρχα ΜΜΕ, που έσπευσαν να... «κατακεραυνώσουν» τον ΣΥΡΙΖΑ, με προμετωπίδα την ανακοίνωση του ΣΕΤΕ την επόμενη κιόλας μέρα 

(βλ. http://sete.gr/GR/KENTRO%20TYPOY/Idisis%20ke%20Anakinosis/?naID=2379). 

 Η ταύτιση του ΣΕΤΕ με τον τουρισμό στο σύνολό του, που προσπαθεί να ορίσει την ανάδειξή του ως κοινωνικού εταίρου ως επιτυχία για τον κόσμο του τουρισμού συνολικά (!), αποκαλύπτει και τον ρόλο που διαδραματίζει ο ίδιος ο Σύνδεσμος: ενός κλαδικού πρωτοβάθμιου σωματείου, το οποίο επ' ουδενί δεν εκπροσωπεί καταστατικά ή στρατηγικά τα συμφέροντα του κόσμου του τουρισμού, αλλά μόνο μιας μικρής, «κλειστής» ομάδας μεγαλοξενοδόχων. Με την ανάδειξη του ΣΕΤΕ σε κοινωνικό εταίρο στις αρχές του 2013, ο πρωθυπουργός και η υπουργός Τουρισμού πρόσθεσαν έναν ακόμα «ασφαλή» και συνεπή σύμμαχο στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων από την πλευρά της εργοδοσίας. 

Από την άλλη, ο ΣΕΤΕ απέκτησε ακόμα μεγαλύτερο θεσμικό επίχρισμα, μέσα σε μια στρατηγική η οποία είναι ταυτόχρονα ολιστική και ολοκληρωτική. 

Η «κορυφή της τουριστικής πυραμίδας» μονοπωλεί όλο και περισσότερο και με πολύ ταχείς ρυθμούς τον στρατηγικό σχεδιασμό του τουρισμού στην Ελλάδα (απασχόληση, εκπαίδευση, προβολή, έρευνα, κοινοτικά κονδύλια) μέσω της Marketing Greece και του ΙΝΣΕΤΕ, παράλληλα με το ξεπούλημα των υπόλοιπων αναπτυξιακών εργαλείων (λιμάνια, μαρίνες, αεροδρόμια, ιαματικές πηγές κ.λπ.) σε ιδιώτες μέσω του ΤΑΙΠΕΔ. 

Δυστυχώς, στην επικοινωνιακή τακτική του ΣΕΤΕ βιάστηκαν να συνταχθούν διάφοροι συλλογικοί φορείς του τουρισμού, που εκπροσωπούνται διά των προέδρων τους στο Δ.Σ., έχοντας πάντα τον «άχαρο ρόλο» είτε να νομιμοποιούν την ισχύ του Συνδέσμου είτε να παρακολουθούν αμέτοχοι τη διάλυση της μικρής επιχειρηματικότητας και της ίδιας της κλαδικής υφής. Εξάλλου, εκπεφρασμένη θέση του προέδρου του ΣΕΤΕ είναι πως δεν υπάρχουν «μικροί» και «μεγάλοι» στον τουρισμό! Αυτή τη στιγμή, αναδεικνύονται ξανά τα ερωτήματα που πρέπει να απαντήσει τόσο η κυβέρνηση της Αριστεράς όσο και ο κόσμος του τουρισμού. 

Πρέπει να διαμορφωθεί μια δομή, στην οποία θα εκπροσωπούνται συνδικαλιστικά όλες οι τουριστικές επιχειρήσεις με δημοκρατικό τρόπο και συμμετοχή στη διαδικασία λήψης αποφάσεων. Ένα διοικητικό συμβούλιο που αποτελείται από προέδρους φορέων και συνέρχεται για να επικυρώσει τις πρωτοβουλίες του εκάστοτε προέδρου του ΣΕΤΕ δεν καλύπτει σε καμία περίπτωση τον κόσμο του τουρισμού. 

Πρέπει να αναβαθμιστεί εκ νέου ο ρόλος του επιμελητηρίου, αφού το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο δεν καλύπτει όλες τις επιχειρήσεις, ενώ τα τελευταία χρόνια ο θεσμικός του ρόλος ως Συμβούλου του Κράτους έχει υποβαθμιστεί για χάρη του ΣΕΤΕ. 

Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτό το ζήτημα είναι σαφής εδώ και καιρό: Τουριστικό Επιμελητήριο. Πρέπει το κράτος να ανακτήσει υπό τον έλεγχό του όλα εκείνα τα εργαλεία στρατηγικής, ανάπτυξης και πολιτικής, τα οποία εκχώρησαν οι κυβερνήσεις του Μνημονίου στον ιδιωτικό τομέα την περίοδο 2010-2014 και να επανασχεδιάσει τη χρήση και την αξιοποίηση τους. 

Πρέπει, τέλος, να δοθεί ένα τέλος σε εκβιαστικές αφηγήσεις δήθεν «για το καλό του κλάδου», που στόχο έχουν μόνο να συντηρούν και να ενισχύουν τις σχέσεις υποτέλειας ανάμεσα στους χιλιάδες επαγγελματίες του τουρισμού που παλεύουν για τη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων τους και τα μεγάλα συμφέροντα που παίρνουν «όλο το παιχνίδι» στα χέρια τους".