Καλό ταξίδι Αριστέα...

Ήρθα στο γραφείο να γράψω, μετά από μια πολύ κουραστική ημέρα, και δυστυχώς έμαθα τα δυσάρεστα μαντάτα: 
Η Αριστέα Μπουγάτσου δεν είναι πια μαζί μας. 
Η σγουρομάλλα αεικίνητη, μικρούλα, με τις λίγες φακίδες στη μύτη, "ταξίδεψε" μόλις στα 49 της χτυπημένη από τον καρκίνο. 
Δουλέψαμε μαζί στα μικράτα μας, εκεί στις αρχές της δεκαετίας του 1990, και πάντα μου έκανε εντύπωση το πείσμα και η συγκρότηση αυτής της "μικρούλας" ( αφού πάντα φαινόταν πολύ μικρή ) και φαινομενικά εύθραυστης κοπέλλας, που μόνο τέτοια δεν ήταν.
Άξια στη δουλειά της, έκανε πολλούς εχθρούς μα και πολλούς φίλους...
Καλό ταξίδι Αριστέα.
Σε ένδειξη ελάχιστης τιμής αναδημοσιεύουμε τη μοναδική συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στην τόσο επιτυχημένη καριέρα της στην LIFO το Νοέμβρη του 2008.

Πόσες αγωγές σου έχουν κάνει τελικά Αριστέα μέχρι τώρα;

Κάποτε ήμουν η πλέον περιζήτητη. Αν άθροιζα τις αγωγές, κόντευαν το ΑΕΠ της χώρας. Είναι μια μέθοδος που έχει γίνει πλέον βιομηχανία για να συνετίζεται κάποιος. Η δεύτερη μέθοδος πίεσης είναι η κρατική διαφήμιση. Κλείνω στο μέσο σου την κάνουλα για δουν τα αφεντικά σου ότι τους χαλάς το ταμείο. Αυτά έχουν συμβεί. Στραγγαλισμός οικονομικός και μάλιστα από μεγάλους φορείς. Όμως, ποτέ δεν μου ζητήθηκε να βάλω νερό στο κρασί μου. Το έχω μάθει αργότερα, ως παρεμπίπτον στοιχείο. Δεν ήρθε ποτέ κάποιος διευθυντής ή ιδιοκτήτης να μου πει «Ρε παιδί μου, τι έγινε;». Και πρέπει να σου πω ότι ξηλώθηκαν σελίδες, ακυρώθηκαν προγράμματα. Η χειρότερη βέβαια είναι η διαφήμιση που μεταμφιέζεται σε δημοσιογραφική ύλη. Και υπάρχουν και δημοσιογράφοι που υπογράφουν τέτοια κείμενα. Θυμάμαι όμως παραδείγματα από το ραδιόφωνο, όπου υπήρχαν άνθρωποι που τους ζητήθηκε να εκφωνήσουν διαφημιστικά μηνύματα κατά τη διάρκεια της εκπομπής τους και έκλαιγαν.

H υπόλοιπη συνέντευξη εδώ.
.