Ο καλός φίλος Στέλιος Σταυρίδης, μας τροφοδοτεί συχνά πυκνά με διάφορα ενδιαφέροντα κειμενάκια -εκτός από τα άρθρα του-, τα οποία μας κάνουν να χαμαγελάμε στη δύσκολη περίοδο που διάγουμε. Ένα από αυτά, "φρέσκο", ακολουθεί:
"Το 1953 σε ένα πολυτελές εστιατόριο της Νέας Υόρκης, ένας πελάτης διαμαρτυρήθηκε ότι οι τηγανητές πατάτες του ήταν πολύ χοντροκομμένες.
Ο σερβιτόρος τις πήρε πίσω, το είπε στον μάγειρα και του σέρβιρε άλλες. Ο πελάτης τις επέστρεψε κι αυτές, διότι τις έβρισκε εξίσου χοντροκομμένες. Ο μάγειρας, γνωστή «βεντέτα» του κλάδου, τσαντίζεται και για να τιμωρήσει τον ιδιότροπο πελάτη, τις κόβει πάρα πολύ λεπτές. Ταυτόχρονα, τους έβαλε και πολύ αλάτι για να «λυσσάξει» τον απαιτητικό πελάτη.
Ο πελάτης τις δοκίμασε, ενθουσιάστηκε και μη γνωρίζοντας την πραγματική πρόθεση του μάγειρα, τον κάλεσε για να τον συγχαρεί ! Οι άλλοι πελάτες ζήτησαν τις ίδιες πατάτες και ενθουσιάστηκαν επίσης. Έτσι, σήμερα απολαμβάνουμε τα πλούσια σε λιπαρά, θερμίδες και αλάτι πατατάκια-τσιπς.
Τα ηθικά διδάγματα της ιστορίας αυτής :
1) Να ακούτε πάντοτε τους πελάτες σας. Έχετε πάρα πολλά να μάθετε και να ωφεληθείτε.
2) Μην τρώτε πολλά τσιπς, γιατί θα παχύνετε σαν τον Πάγκαλο !
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου