Δεν είμαστε υπάλληλοι Δ' κατηγορίας...

Με μια ιδιαίτερα έντονη και επικριτική, ανοιχτή επιστολή προς την πολιτική ηγεσία του Τουρισμού, οι επιτόπιοι υπάλληλοι του Ε.Ο.Τ. στο εξωτερικό, δίνουν τα δικά τους μηνύματα στην σχετική διαδικασία που βρίσκεται σε εξέλιξη. ...

Η επιστολή έχει ως εξής και την δημοσιεύουμε αυτούσια -όπως κάνουμε πάντα- για ευνόητους λόγους :

20.01.2011

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΕΠΙΤΟΠΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΕΟΤ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ

Αναφορικά με τα διάφορα δημοσιεύματα σε εφημερίδες, blog και από συμμετοχή της ηγεσίας του ΥΠΠΟΤ στα ΜΜΕ για προκείμενο κλείσιμο 9 γραφείων ΕΟΤ Εξωτερικού και δεδομένου ότι μέχρι και σήμερα δεν υπάρχει επίσημη ανακοίνωση ούτε από την πολιτική ηγεσία ούτε από την διοίκηση της Κ.Υ του ΕΟΤ οι επιτόπιοι υπάλληλοι των Γραφείων ΕΟΤ της Ευρώπης αναφέρουν τα εξής :

• Ζητάμε επίσημη ενημέρωση για τις αποφάσεις που πάρθηκαν εν αγνοία των επιτόπιων υπαλλήλων και τι προβλέπεται μετά από το κλείσιμο των 9 γραφείων.

• Με ποια κριτήρια και βάση ποιας τεκμηριωμένης μελέτης αποφασίστηκε ότι αυτά είναι τα Γραφεία που πρέπει να κλείσουν ( π.χ κοινοποίηση επίσημων στατιστικών στοιχείων που να το αποδεικνύουν)

• Αρνούμαστε χαρακτηρισμούς τύπου «υπάλληλοι Δ’ κατηγορίας» «καραγκιόζηδες» ή άλλου είδους αναφορές από τις εκάστοτε ηγεσίες. Είναι τουλάχιστον προσβολή στο πρόσωπο υπαλλήλων που εργάζονται 10 – 15 – 25 έτη με αφοσίωση στον Οργανισμό αποτελώντας τη βάση και τους πυλώνες των Γραφείων Εξωτερικού. Αντίθετα γινόμαστε συχνά έρμαια του κάθε Προïσταμένου στο βωμό της «προσωπικής του καταξίωσης και φιλοδοξίας» χωρίς ποτέ να αναγνωρίζεται η εργασία μας αφού ΔΕΝ παίρνουμε αξιώματα και διακρίσεις, ΔΕΝ έχουμε δικαίωμα σε κανένα βαθμό και ανεξάρτητα από τα πτυχία που κατέχουμε ή που δεν κατέχουμε αποτελούμε το λεγόμενο «βοηθητικό προσωπικό» χωρίς ποτέ να ακούγεται η φωνή μας.

• Γιατί ποτέ δεν ζητήθηκε η άποψη του επιτόπιου προσωπικού για το κλείσιμο των Γραφείων ΕΟΤ Εξωτερικού; Γιατί δεν λήφθηκε υπόψη η πολυετή εμπειρία του στα θέματα και τα προβλήματα των Γραφείων, για τη Χώρα και την αγορά στην οποία βρίσκονται; Ποιος ο καταλληλότερος αν όχι αυτοί οι επιτόπιοι υπάλληλοι που αφουγκράζονται καθημερινά τις ανάγκες της εκάστοτε Χώρας και ακριβώς επειδή είναι ΕΠΙΤΟΠΙΟΙ αντιλαμβάνονται περισσότερο απ’ τον καθένα τις αλλαγές και τις σωστές επεμβάσεις που πρέπει να γίνουν;

• Δεν είμαστε υπάλληλοι «φαντάσματα» όσο κι αν θέλουν να μας παρουσιάζουν έτσι, είτε γιατί τους συμφέρει είτε γιατί εξυπηρετεί όποιες άλλες σκοπιμότητες. Είμαστε εργαζόμενοι έχοντας άποψη και δικαίωμα να γνωρίζουμε από επίσημες πηγές και όχι να μένουμε στο σκοτάδι κρεμασμένοι από δηλώσεις, κουτσομπολιά, blogs υπό το καθεστώς συνεχούς άγχους και πανικού για το αύριο.