Ένας αναπτυξιακός, μα τι αναπτυξιακός...

Πιστοί σε όσα σας είπαμε επανερχόμαστε με πιο αναλυτικές, και συγκεκριμένες πληροφορίες, αφού όπως έχετε διαπιστώσει μας αρέσουν οι ... τσεκουράτες (αθάνατος ελληνικός κινηματογράφος) κουβέντες και όχι οι περικοκλάδες...

Το πρώτο -και εύκολο συμπέρασμα- είναι ότι ο κ. Χρυσοχοϊδης καθυστέρησε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα για να παρουσιάσει ένα σχέδιο με ελάχιστες αλλαγές σε σχέση με αυτό που άφησε η κα. Κατσέλη.

Το δεύτερο σχόλιο είναι ότι αφήνει ουσιαστικά "απέξω" τον Τουρισμό, ενώ και όσα προβλέπει για τις "φορολογικές ενισχύσεις", είναι κακογραμμένα και "θολά", ίσως όχι τυχαία.

Το τρίτο, ότι το διάστημα της οκταετίας που βάζει, μπορεί να αφορά μια γραμμή παραγωγής κρουασάν, αλλά προφανώς δεν μπορεί να αφορά ξενοδοχειακές μονάδες (sic)...

Δεν είναι τυχαίο ότι ο πρόεδρος του ΣΕΤΕ Νίκος Αγγελόπουλος και ο αντιπρόεδρος Ανδρέας Ανδρεάδης, σχολίασαν έντονα αρνητικά τα καθέκαστα, τονίζοντας χαρακτηριστικά:
"η φιλοσοφία της οριζόντιας αντιμετώπισης των επενδυτικών κλάδων που εισάγεται με τον νέο επενδυτικό Νόμο, αποτελεί μακροοικονομικά και αναπτυξιακά μεγάλο λάθος, ενώ η οριζόντια αντιμετώπιση των επενδύσεων, τόσο κλαδικά όσο και γεωγραφικά, θα είναι καταστροφική". Στο ίδιο μήκος κύματος και κύκλοι του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος, το οποίο θα τοποθετηθεί και επισήμως. Ενδεικτικό της "θολούρας" που επικρατεί και της αστοχίας του νέου νόμου, είναι ότι από χθες καταφθάνουν δεκάδες διαφημιστικά εταιριών συμβούλων που υποστηρίζουν διαφορετικά και εν πολλοίς αντικρουόμενα πράγματα για το τι επιδοτείται και τι όχι...

Πιο αναλυτικά, υπάγονται στο καθεστώς ενισχύσεων για εκσυγχρονισμό μόνο οι ξενοδοχειακές μονάδες που ανήκουν ή αναβαθμίζονται σε κατηγορία τουλάχιστον 4 αστέρων. Εξαιρούνται δηλαδή όλες οι άλλες κατηγορίες από τη δυνατότητα ολοκληρωμένου εκσυγχρονισμού, περίπου 8.200 ξενοδοχεία από τα 9.500, που είναι το συνολικό δυναμικό της χώρας. Από την άλλη πλευρά η "περίεργη αντίληψη" των συντακτών του νομοσχεδίου συνεχίζεται με την ίδρυση νέων ξενοδοχειακών μονάδων 4 και 5 αστέρων. Από τη μια πλευρά εξαιρετικά περιοριστική έως απαγορευτική επενδυτική πολιτική για τις υφιστάμενες μονάδες μεσαίας και χαμηλής κατηγορίας και από την άλλη άκριτη και άνευ περιορισμών ενίσχυση νέων μονάδων υψηλών κατηγοριών, όταν θα έπρεπε να συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.

Παράλληλα, η "παράλογη λογική" του νέου αναπτυξιακού, με την οποία αντιμετωπίζει όλες τις επιχειρήσεις ως ομοειδείς, οδηγεί σε μια σειρά από αστοχίες όσον αφορά στις ξενοδοχειακές επενδύσεις. Η διάκριση των γενικών επενδυτικών σχεδίων σε 3 κατηγορίες με διαφορετικό καθεστώς ενίσχυσης δεν προσιδιάζει στις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις. Ο εκσυγχρονισμός μιας ξενοδοχειακής επιχείρησης στην Αθήνα και μιας άλλης στην Ήπειρο, πώς θα αντιμετωπιστεί; Η πρώτη στην κατηγορία της γενικής επιχειρηματικότητας , που έχει μόνο φορολογικά κίνητρα, ενώ η δεύτερη στην κατηγορία της περιφερειακής συνοχής, που προσφέρει και χρηματοδοτικά κίνητρα;

Το νομοσχέδιο προβλέπει βέβαια ότι με υπουργικές αποφάσεις, που θα εκδίδονται κάθε χρόνο, θα καθορίζονται ποιες επιχειρηματικές δραστηριότητες εντάσσονται στις παραπάνω κατηγορίες, καθώς και τα συνολικά ποσά των επιχορηγήσεων. Δεν θα οδηγήσει όμως αυτή η πολιτική των βραχύβιων αποφάσεων σε ένα ασταθές και εξαιρετικά ρευστό επενδυτικό πλαίσιο, όταν το ζητούμενο από τους επενδυτές είναι η ασφάλεια δικαίου;

Και ένα τελευταίο ερώτημα: Δεν πρέπει οι ξενοδοχειακές μονάδες των 2 και 3 αστέρων, που είναι διάσπαρτες σε όλη την ηπειρωτική και νησιωτική χώρα να παραμείνουν βιώσιμες και ανταγωνιστικές, προκειμένου να στηρίξουν την τοπική οικονομία και την απασχόληση;