To μάθημα των ... ψιλικών

Μια καλή διαδικτυακή φίλη, η Tina Tupay-Collaros, έγραψε ένα πολύ ενδιαφέρον σημείωμα, το οποίο για μένα είναι όλη η ουσία του Marketing!!! 

Διαβάστε το. 

"Πρίν μερικούς μήνες, γυρνώντας απο το γραφείο έτυχε να σταματήσω σε ένα ψιλικατζίδικο στο δρόμο μου. ΄Εκτοτε το καθιέρωσα δύο-τρείς φορές την εβδομάδα. Ο λόγος; Μου φτιάχνει τη διάθεση. Γιατί; Ο ιδιοκτήτης, ένα νεαρό παιδί, είναι πάντα χαμογελαστός, λέει καλησπέρα και μου εύχεται «καλή συνέχεια» όταν φέυγω. 

Συνήθως αγοράζω μια λιχουδιά (ένα choco bar/γκοφρέτα). Μια απο τις πρώτες φορές επέμενε ότι αυτό που είχα πάρει μπορεί να ήταν σπασμένο και μου έδωσε ένα δεύτερο δωρεάν. Την επόμενη θυμόταν ότι μου το είχε δώσει και με ρώτησε πως πήγε και αν ήταν τελικώς σπασμένο. Θυμάται ότι δεν θέλω πλαστική σακούλα και το σέβεται. 

Μια άλλη φορά σκίστηκε να μου φέρει κάτι που ζήτησα και δεν υπήρχε. Θυμάται απο τότε ότι το προτιμώ.

Τις προάλλες δεν μου χρέωσε ένα χυμό, γιατί πλησίαζε η ημερομηνία λήξης. Εννοείται ότι ότι όταν δεν είχα ψιλά μου είπε ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, “να του τα χρωστάω για την επόμενη φορά”. Απόψε με ρώτησε πως με λένε και απο που βγαίνει. Με αποκαλεί “Κυρία Τίνα” και σκίζεται να με εξυπηρετήσει γιατί όπως λέει ”μου φαίνεται ότι κάνετε απαιτητική δουλειά και έρχεστε κουρασμένη ”… 

Το μαγαζί του είναι πεντακάθαρο, αλλά και γεμάτο κόσμο. ΠΑΝΤΑ! Πως γίνεται λοιπόν ένα απλό παιδί να εφαρμόζει άψογα όλους τους κανόνες του μαρκετινγκ και να σεβεται τόσο τουν πελάτη με αποτέλεσμα να δημιουργεί brand name για το ψιλικατζίδικό του και να διαφέρει απο όλα τα χιλιάδες παρόμοια; 

Εφαρμόζει: -Άψογο service, ανάλογα με τις ανάγκες του πελάτη -Διαφοροποιημένη υπηρεσία -After sales service… 

Κερδίζει: -Word of mouth (σύσταση σε άλλους) -Προστιθέμενη αξία -Επαναλαμβανόμενες πωλήσεις -Υψηλό τζίρο 

Εγω, ο πελάτης, έχω γίνει repeater (πελάτης που ξανάρχεται). Δεν ασχολούμαι με το πόσο κάνουν αυτά που θα πάρω και ποιά είναι η διαφορά τιμής απο του διπλανού (γιατί στον Αμβρόσιο είναι άλλη η εμπειρία και ακόμα και τα προϊόντα έχουν καλύτερη γεύση...). 

Τι διαφορά θα βιώναμε αν στο πεδίο των υπηρεσιών και του τουρισμού, ή ίδια μας η χώρα και οι εκατοντάδες προορισμοί της, αλλά και οι αναρίθμητες επιχειρήσεις που έρχονται σε επαφή με τον πελάτη γινόντουσαν Αμβρόσιοι και εφάρμοζαν το μάθημα των ψιλικών, αντί να κάνουν τη μιά τσιφουτιά και χοντράδα πάνω στην άλλη ώστε να σπρώξουν το ταχύτερο τον πελάτη σε άλλες λύσεις που θα τον ικανοποιούν"; 

Διαφωνεί κανείς;