Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΩΖΕΙ ΣΠΙΤΙΑ

ΑΠΟΨΗ του Στέλιου Σταυρίδη

«Οι κλειστοί δρόμοι κλείνουν σπίτια». Η φράση αυτή είναι από τις πιο σημαντικές που ακούστηκαν τα τελευταία χρόνια στην Βουλή από έναν Πρωθυπουργό της χώρας. Αποκτά μάλιστα και ακόμα μεγαλύτερη σημασία, διότι εδόθη αποστομωτική απάντηση, όχι απλά στην γενική γραμματέα του ΚΚΕ, αλλά σε μια ολόκληρη «κοσμοθεωρία» που τόσο πολύ ζημίωσε την Ελλάδα. Ελπίζουμε σύντομα να πειστεί κάθε Έλληνας για την καταστροφική συνέπεια όσων τόσα χρόνια ανεχθήκαμε και σε πολλές περιπτώσεις όλοι υποθάλψαμε, θεωρώντας – με απύθμενη βλακεία – ότι βολευόμαστε.

Επί δεκαετίες, κανείς πολιτικός από όλες τις κυβερνήσεις που μας κυβέρνησαν δεν τόλμησε να αντιπαρατεθεί με απλά επιχειρήματα, σε μια αριστερή «ιδεολογία», που θέλει να μας πείσει για το δήθεν ανθρώπινο της πρόσωπο, ενώ στην ουσία προάγει την φίμωση, την αγελοποίηση, τη νάρκωση, την εξουδετέρωση της κρίσης, τις διαχωριστικές γραμμές, το διχασμό, τη φτώχεια, τη μιζέρια και την παντελή περιφρόνηση νόμων και συνανθρώπων. Και όλα αυτά στο βωμό της… λαϊκής πάλης για ένα καλύτερο αύριο. Μια ιδεολογία που προάγει το φασισμό της φίμωσης, επικαλούμενη με περισσό θράσος το άσυλο. Θέλουν δήθεν να προστατέψουν την ελεύθερη διακίνηση ιδεών στα Πανεπιστήμια. Είμαστε σοβαροί ; Υπάρχει ελευθερία έκφρασης σήμερα στα ελληνικά Πανεπιστήμια ; Οι καινοτόμοι καθηγητές, με ευρύτητα πνεύματος, που θέλουν να προαγάγουν τη μάθηση, την αξιολόγηση και αυτοαξιολόγηση, την επιχειρηματικότητα, την πολυφωνία, το σεβασμό του ενός προς τον άλλον, προπηλακίζονται, ευτελίζονται ή ακόμα και… χτίζονται ! Οι δε φοιτητές, που διψούν για μάθηση, απέχουν, κρατώντας αηδιασμένοι, προβληματισμένοι και απελπισμένοι, αποστάσεις.

Όταν δεν έχεις επιχειρήματα, το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να φιμώνεις βίαια τους άλλους, διαρρηγνύοντας τα ιμάτια σου για τις δημοκρατικές σου αξίες… Όμως, όταν, δεν ανέχεσαι άλλη άποψη, δεν έχεις την ευκαιρία και την ευτυχία να ακούσεις, να προβληματιστείς, να εξελίξεις τη σκέψη σου, να ανοίξεις τα μάτια σου και το μυαλό σου, να προσαρμοστείς στις ραγδαίες αλλαγές, να βελτιωθείς και να προσφέρεις.

Όταν 60 χρόνια πιπιλάς την ίδια καραμέλα και παίζεις την ίδια μονότονη κασέτα, τελικά «σκοτώνεις» το δικό σου πνεύμα, «τσιμεντάρεις» το δικό σου μυαλό και - κυριολεκτικά ή μεταφορικά - χτίζεις καθηγητές ή κοινωνίες ολόκληρες, ώστε τελικά όλα γύρω σου να είναι απόλυτα συμβατά με την τσιμεντοποιημένη ιδεολογία σου.

Όλοι γνωρίζουμε ότι - λόγω των ραγδαίων αλλαγών που καθημερινά συντελούνται – όποιος δεν αλλάζει απαξιώνεται και «πεθαίνει». Φανταστείτε, λοιπόν, τι έχει να προσφέρει σήμερα μια ιδεολογική τροφή που στη συσκευασία της έχει ημερομηνία λήξης προ 60 ετών ! Εκτός κι αν ελπίζουν ότι αν περάσουν 40 ακόμα χρόνια, όλο και κάποιος θα μπερδέψει τους αιώνες και θα την «αγοράσει», νομίζοντας ότι είναι «φρέσκια».

Η «εργατική τάξη», στην πραγματικότητα δηλαδή κάθε τίμιος εργαζόμενος, είναι το πιο δυναμικό, το πιο αυθεντικό, το πιο χρήσιμο κύτταρο της κοινωνίας. Έχει αξιοπρέπεια, ήθος, ειλικρίνεια, όνειρα, σφρίγος, αγνότητα, ειλικρινή διάθεση για σκληρή δουλειά και δημιουργία. Έχει δε μέσα της και τις αξίες μιας Ελλάδας που σιγά-σιγά χάνεται. Δεκαετίες ολόκληρες, οι δήθεν προστάτες της, αλλά στην πραγματικότητα στυγνοί επιβήτορες της, την ευνούχισαν, την απονεύρωσαν, της καταρράκωσαν το ηθικό. Την θέλουν αδύναμη, εξαρτώμενη, κομπλεξική, την πρόδωσαν, την δηλητηρίασαν και την θέλουν απελπισμένο και άβουλο υποχείριο τους, ώστε να επιβιώνουν εκείνοι που είναι μέτριοι και οπισθοδρομικοί, εκείνοι που έκαναν την ιδεολογία τους επάγγελμα και κέρδισαν χρήμα, ισχύ και προκλητικά προνόμια.

Μιλούν κατά της ιδιωτικής παιδείας, αλλά στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία και πανεπιστήμια. Μιλούν για την εμπορευματοποίηση της υγείας, αλλά προτιμούν τα ιδιωτικά νοσοκομεία. Μιλούν για το δίκαιο του εργάτη, αλλά συχνά εκείνοι είναι οι σκληρότεροι εργοδότες, που δεν ξέρουν να εκτιμούν, να αναγνωρίζουν και να επιβραβεύουν τους άξιους, δημιουργικούς και παραγωγικούς εργαζόμενους, που τους θέλουν ουσιαστικά υποτελικούς και κουτορνίθια.

Δήθεν ανθρώπινες και δήθεν σοσιαλιστικές ιδέες και πρακτικές, αποπροσανατόλισαν μια ολόκληρη κοινωνία που κατ’ εξακολούθηση βγάζει τα μάτια της, την ώρα που συνεχώς αναδεικνύονται πολιτικοί, που αντί να πορευτούν με αρετή, σύνεση και αποτελεσματικότητα, κατέστρεψαν και λεηλάτησαν. Και το χειρότερο, συνεχίζουν να βρίσκονται στην επικαιρότητα, παρότι οι πάντες έχουν πειστεί πως οι (ήπιοι) χαρακτηρισμοί που τους αξίζουν είναι «ανεπαρκείς και ανίκανοι».

Πότε άραγε θα αποφασίσουν τα ΜΜΕ να ενημερώσουν σωστά τον κόσμο, αντί να προβάλλουν τους άχρηστους, τη χυδαιολογία και το κουτσομπολιό ; Η Ελλάδα διανύει τη χειρότερη κοινωνική και οικονομική κρίση, αλλά όλοι ασχολούνται με το ποιος υπουργός… άδειασε ποιόν.

Ας υψώσουμε, λοιπόν, τη φωνή μας ! Ας αλλάξουμε μυαλά και πρακτικές ! Ας αντιπαρατεθούμε γόνιμα και ας αποδομήσουμε ιδεολογίες της οπισθοδρόμησης. Ας πούμε με θάρρος την αλήθεια. Μπας και «ξεσκουριάσουν» όλων μας τα μυαλά. Για να σταματήσουμε επιτέλους να βλέπουμε κλειστούς δρόμους που κλείνουν (με καταιγιστικό ρυθμό πλέον) σπίτια.