Ο κύριος Θεόφιλος!!!

Ήμουν μικρό παιδί όταν ο Βασίλης Πλεύρης με πήγε στον Θεόφιλο Χαλκιαδάκη για να τον γνωρίσω και να κάνω μια συνέντευξη για το ΧΡΗΜΑ & ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ, που μόλις είχε κυκλοφορήσει. 

Είδα έναν απλό, ζεστό άνθρωπο, με πατρικά συναισθήματα, που ενδιαφερόταν με αγάπη για τη δουλειά του, για τους συνανθρώπους τους, για όλους.

Από τότε και πέρα τον έβλεπα κάθε χρόνο που κατέβαινα στην Κρήτη για το αφιέρωμα.

Με αφορμή τα δύο χρόνια απουσίας του, είδα ένα πολύ συγκινητικό γράμμα στο cretalive, το οποίο "ανεβάζω" ως ένα ελάχιστο ευχαριστώ...

"Αγαπημένε μου Κε Θεόφιλε…. 

 «Δύο χρόνια χωρίς ….Εσένα» 

 Προσπάθησα πολλές φορές να γράψω κάτι για Εσένα …. ξεκινούσα και σταμάταγα..

Τι να πρωτογράψω ? 

Τι να θυμηθώ και τι να ξεχάσω? 

Ότι και να γράψω μου φαίνεται λίγο!

 Ίσως να φταίει ότι δεν ήθελα να αποδεχτώ το γεγονός ότι πλέον έχεις φύγει… 

 Ίσως να φταίει , ότι δεν έχει περάσει μία μέρα αυτά τα δύο χρόνια που δεν θα σε θυμηθώ και δεν θα μιλήσω για Εσένα… Αυτό όμως, που όσο και να προσπαθώ να κοροϊδέψω τον εαυτό μου είναι το ότι δεν μου λείπεις αφάνταστα… 

Τίποτα πια δεν είναι το ίδιο χωρίς Εσένα. Μου λείπει η μορφή σου, η παρουσία σου, η ακεραιότητα του χαρακτήρα σου, η αντικειμενικότητα σου. Μου λείπουν οι συμβουλές σου, οι κουβέντες σου, η σιγουριά σου, η εμπιστοσύνη σου, η καθοδήγηση σου… 

 Οι ώρες που μοιραζόμασταν τους προβληματισμούς μας, πως θα τακτοποιήσουμε τους λογαριασμούς , τις υποχρεώσεις… τις αγωνίες, τα όνειρα , τις προβλέψεις, τις προσδοκίες.. ΄

Ηθελες όλα να τα τακτοποιείς με τον καλύτερο τρόπο, να μην αφήσεις κανέναν παραπονεμένο και κυρίως να είσαι εντάξει στο λόγο σου..και πάντα Ήσουν. 

Πάντα σε κάθε βήμα της ζωής μου, ήσουν δίπλα μου, βλέπεις η μοίρα τα έφερε έτσι που έχασα τον Πατέρα μου πολύ νέο, και εσύ χωρίς δεύτερη σκέψη είχες πάρει την θέση του. Όταν με έβλεπες στεναχωρημένη-προβληματισμένη , προσπαθούσες να μάθεις τι συμβαίνει και πάντα μετά τις συμβουλές σου, μου χτυπούσες τον ώμο και μου λέγες…

Μη φοβάσαι είμαι εδώ για σένα, έχεις σωστό κουμάντο και κυρίως σωστή κρίση … 

Προχώρα θα τα καταφέρεις …όλα θα πάνε καλά… Με έμαθες να αγαπώ την Κρήτη και τους ανθρώπους της, μου είχες κεντρίσει την επιθυμία να γνωρίσω όσα περισσότερα γίνεται για αυτήν και να την θεωρώ πια πατρίδα μου. Με έμαθες να Αγαπώ , μέσα από Εσένα, την εταιρεία και να τη θεωρώ σπίτι μου… 

Σου έχω δώσει μία υπόσχεση, να προσπαθώ πάντα για το καλύτερο, όχι μόνο για μένα, αλλά και για την εταιρεία και πάντα να στηρίζω και να συμβουλεύω το Νίκο σου… 

 Είμαι πολύ τυχερή που σε γνώρισα και πάντα θα προσπαθώ να εφαρμόζω όλα αυτά που με έμαθες. ΄Ησουν το Μεγαλύτερο Σχολείο της Ζωής μου. 

Φυσικά δεν θα ξεχάσω τις παρακάτω κουβέντες σου , που έχω οδηγό στη ζωή μου Παιδί μου (έτσι με αποκαλούσες) να δίνεις πάντα Αγάπη, όση περισσότερη Αγάπη μπορείς, γιατί αυτή διπλασιάζεται και έπειτα επιστρέφει πίσω σε σένα και … ότι η Αξιοπρέπεια και η Εκτίμηση δεν επιβάλλονται με φωνές και τσαμπουκά… κατακτιούνται… Πόσο δίκιο είχες…. 

Όπως και σε όλα όσα μου έλεγες!! 

Αιωνία η Μνήμη σου Αγαπημένε μου Κε Θεόφιλε 

 «ΕΙΣΑΙ ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΟΣ» 

ΣΟΦΙΑ ΚΟΥΤΟΥΖΟΥ"