Ξωκείλαμε...

"Τα αποτελέσματα της κίνησης του παγκόσμιου τουρισμού για το 2010 που αναδημοσιεύτηκαν στον εγχώριο Τύπο με δηλώσεις του Γενικού Γραμματέα του Παγκόσμιου Οργανισμού Τουρισμού δικαιολογούν τον τίτλο μας απόλυτα, που δηλώνει όχι απλά ότι ελληνικός τουρισμός τα τελευταία χρόνια κυρίως με ευθύνη των κυβερνήσεων στραβά αρμενίζει αλλά και κάτι πολύ χειρότερο, ότι την ναυαρχίδα της ελληνικής οικονομίας – τον τουρισμό – την ρίξαμε στην ξέρα. Ο τουρισμός παγκοσμίως αυξήθηκε κατά 7% ενώ στην Ελλάδα σημειώθηκε μείωση περίπου 1% στις αφίξεις και 10% στα έσοδα. Είναι τραγικό αλήθεια αυτό που συμβαίνει στον ελληνικό τουρισμό. Σε έναν τουρισμό που θα έπρεπε να είναι στην κορυφή της παγκόσμιας προτίμησης των ξένων τουριστών όπως ήταν κάποτε. Τι δεν διαθέτουμε πλέον και ο ελληνικός τουρισμός έχει οδηγηθεί σε αυτή την κατρακύλα; Είναι απλό σε εμάς τουλάχιστον που ασχολούμαστε στον τουριστικό χώρο, πως θεωρήθηκε από τους κυβερνώντες κυρίως και σε κάποιο μικρότερο βαθμό από άλλες καταστάσεις ως δεδομένος, ότι η πρωτοκαθεδρία μας θα συνέχιζε και αφέθηκε στην τύχη του και στον αυτόματο πιλότο". Αυτά τα ολίγα και αρκούντως "εύγλωττα", επισημαίνει η ΓΕΠΟΕΤ. ...

Και συνεχίζει: "Άλλαξε τίποτα από τότε που ο ελληνικός τουρισμός ήταν στην κορυφή; Η φύση, το ωραίο κλίμα, οι απέραντες και καθαρές ακτές της χώρας, η πολυνησία και φυσικά τα διάσπαρτα μουσεία και οι αρχαιολογικοί χώροι σε κάθε σημείο της χώρας που κάποιοι μας λένε ότι δεν αποτελούν πλέον πόλο έλξης (τόσα ξέρουν). Αυτά όλα ή ένα από αυτά άλλαξε; Όχι φυσικά, τουναντίον προστέθηκε αυτό το πανέμορφο, το πλέον σύγχρονο Μουσείο της Ακρόπολης, προστέθηκαν οι επιτυχημένοι Ολυμπιακοί Αγώνες που διέδωσαν την Ελλάδα στα πέρατα του κόσμου, όταν η Βαρκελώνη με όμοιους Αγώνες συνεχίζει να προσελκύει τουρίστες για πολλά χρόνια ακόμη, αφού οι κυβερνήσεις τους ξέρουν πώς να τους εκμεταλλευτούν τουριστικά. Η αλλαγή προς το χειρότερο έγινε στη συμπεριφορά των ιθυνόντων στον τουρισμό που τον άφησαν στην τύχη του παρασυρόμενοι από την μέχρι τότε επιτυχία του ελληνικού τουρισμού, που ήταν αυτοτροφοδοτούμενη από το ίδιο το όνομα Ελλάδα. Ωραίες παραλίες, ωραίο κλίμα, Μέγας Αλέξανδρος, Σωκράτης, Παρθενώνας- για τους ημιμαθείς είναι τα μεγάλα πλεονεκτήματα και στις τόσες φυσικές ομορφιές αυτής της χώρας. Και αν μας πείτε πως δεν ενδιαφέρει το φαινόμενο Σαντορίνη, δεν θα πείτε το ίδιο για την μοναδικότητα της Ολυμπίας, που πίνει νερό στο όνομά της κάθε τέσσερα χρόνια ολόκληρος ο πλανήτης με τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Ας αφήσουμε τα άλλα τα «ασήμαντα» τον Παρθενώνα, τις Μυκήνες, την Επίδαυρο, τους Δελφούς, όταν την ασημαντότητα όπως την αντιλαμβάνονται οι διοικούντες την μεταφέρουν στα ωράρια λειτουργίας των αρχαιολογικών χώρων, που κλείνουν στην αρχή και στο τέλος της σεζόν στις 3 η ώρα μέρα μεσημέρι, για να μην μπορεί ο τουρίστας με τον περιορισμένο χρόνο που διαθέτει να τα επισκεφθεί. Και αυτό για να μην προσληφθούν οι εποχικοί φύλακες από τον Μάρτιο αντί για τον Απρίλιο που γίνεται σήμερα, καθώς εάν συμβεί κάτι τέτοιο το Δημόσιο θα πληρώσει ένα εκατομμύριο Ευρώ παραπάνω χαλώντας τα χειμερινά τουριστικά προγράμματα, σε ένα τουρισμό που μας ζει όλους, έτσι όπως έχουν καταντήσει οι άλλοι παραγωγικοί τομείς αυτής της χώρας.

Εάν όλα αυτά τα απαριθμήσουμε, θα οδηγηθούμε στην αιτία που το καράβι του τουρισμού έπεσε σε ξέρα. Κάθε μέρα μας βρίσκει και ένα κακό, γιατί όταν ένας τομέας του τουρισμού πάσχει, είναι μεταδοτικό σε όλον τον τουρισμό. Όταν ο ΦΠΑ μειώθηκε μόνο στα τουριστικά καταλύματα και αυξήθηκε στα τουριστικά γραφεία και τα τουριστικά λεωφορεία κατά 45%, όταν αυξάνονται κατά 30% τα καύσιμα σε ένα χρόνο για τα τουριστικά λεωφορεία, τότε η αύξηση του κόστους των υπηρεσιών του ελληνικού τουρισμού θα μετακυλυθεί και θα αντισταθμίσει την μείωση του ΦΠΑ που έγινε στα τουριστικά καταλύματα, την στιγμή που ο ανταγωνισμός κυρίως τώρα στην κρίση μας χτυπάει αλύπητα. Δεν ξέρουν, δεν θέλουν ή και τα δύο.

Αλλά αντί να σταματήσουμε εκεί, πάμε ακόμα χειρότερα. Απελευθερώνεται το έργο των τουριστικών γραφείων για να έρθουν ξένα τουριστικά γραφεία και να πάρουν το έργο μας. Και η απάντηση των αρμοδίων είναι ότι μπορούμε και εμείς να πάμε στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αντίστοιχα. Μα κύριοι, με τα ελληνικά δεδομένα πώς είναι δυνατόν ένα τουριστικό γραφείο να πάει στην Γερμανία να ανταγωνιστεί τον Γερμανό που έχει τεράστια οικονομική επιφάνεια, που είναι ο ίδιος παραγωγός τουρισμού, που στέλνει στην Ελλάδα τόσο κόσμο.

Και αν πούμε πως εκεί το έχει επιβάλλει η Τρόικα, τι θα μας πουν για τα τουριστικά λεωφορεία, όπου ο ανταγωνιστής σε αυτή την περίπτωση μαζί με τα ξένα τουριστικά λεωφορεία είναι κυρίως τα ΚΤΕΛ. Και ενώ απελευθερώνεται το έργο των τουριστικών λεωφορείων και γίνεται πλήρης η απελευθέρωση των αδειών τουριστικών λεωφορείων, δεν ξέρουμε αν θα ισχύσει το ίδιο για τα ΚΤΕΛ. Θα έχουν αυτά το μόνιμο συγκοινωνιακό έργο μέχρι το 2019 μη μπορώντας κανείς να πάρει άδεια από το Υπουργείο Μεταφορών για να κυκλοφορεί λεωφορείο ΚΤΕΛ και θα μπορούν επιπλέον όπως κάνουν και σήμερα να παίρνουν τα ΚΤΕΛ και το έργο των τουριστικών λεωφορείων, ενώ εμείς με τα πούλμαν δεν θα μπορούμε να μπούμε στο μονοπωλιακό έργο των ΚΤΕΛ; Μα τότε τι απελευθέρωση επαγγελμάτων είναι αυτή; Μόνο για το ένα επάγγελμα και όχι για το άλλο; Κοντά σε αυτά θα έρθουν και τα ξένα λεωφορεία για να ολοκληρώσουν τον αφανισμό των ελληνικών τουριστικών λεωφορείων με το εποχικό λιγοστό έργο.

Αυτά τα έχουν καταλάβει οι κυβερνώντες- πολιτικοί μας; Το Υπουργείο Πολιτισμού-Τουρισμού που σκοπός του είναι να υπηρετεί τους Έλληνες, μας κάλεσε να μας πει τι θέλει η Τρόικα; Έκαναν μία έρευνα τι γίνεται στις άλλες χώρες, στην Ιταλία για παράδειγμα που το τουριστικό λεωφορείο ζει και συνεχώς αναπτύσσεται; Έτσι στο πόδι θα δεχθούν να υπογράψουν την καταδίκη του ελληνικού τουριστικού λεωφορείου, την καταδίκη των τουριστικών γραφείων;

Θα μπορούσε να αναρωτηθεί κανείς αν στα δύο αυτά επαγγέλματα οφείλεται η καθίζηση του ελληνικού τουρισμού. Αυτό θα επικαλεστούν οι πολιτικοί μας για να δικαιολογήσουν τον λόγο που ο τουρισμός μας έπιασε ξέρα. Δεν είναι μόνο αυτοί οι δύο παράγοντες κύριοι, είναι όμως κοντά σε όλα τα άλλα αρνητικά και αυτοί. Η κύρια αιτία βεβαίως είναι η ανύπαρκτη προβολή της χώρας στο εξωτερικό, είναι η πλήρης αδιαφορία για τον τουρισμό που εθεωρείτο δεδομένος και ακόμα έτσι τον θεωρούν. Κάνουμε αναφορά στα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Τουρισμού για 7% αύξηση του παγκόσμιου τουρισμού και η Ελλάδα εμφάνισε μείωση. Ποια, η Ελλάδα που δεν συγκρίνεται με κανέναν ανταγωνιστή, η Ελλάδα που ήταν στην κορυφή, μην ξεχνάμε λοιπόν τι φταίει. Αυτό προκύπτει από τους αριθμούς του τότε και του σήμερα".