Στατιστικά ευρήματα και Τουρισμός...

του Νότη Μαρτάκη

Σε μια εποχή όπου ο Τουρισμός αναδεικνύεται, περισσότερο παρά ποτέ, σε σημαντικό στυλοβάτη της εθνικής μας οικονομίας, η οικονομική απόδοση του συγκεκριμένου τομέα πρέπει να αποτελέσει και τον οδηγό της ακολουθητέας πολιτικής σε επίπεδο προσέγγισης και προβολής σε κάθε αγορά. 
Η μελέτη των στατιστικών στοιχείων της Τράπεζας της Ελλάδος καταδεικνύει τα ακόλουθα σημαντικά ευρήματα : 
- Στις δαπάνες ανά ταξίδι, από τις ευρωπαϊκές αγορές το 2012, πρώτη έρχεται η Αυστρία με 822,6 ευρώ και ακολουθούν το Βέλγιο, η Γερμανία και η Γαλλία που βρίσκονται λίγο πιο κάτω από τα 800 ευρώ. Στα 739 ευρώ βρίσκεται η Βρετανία , ενώ σε «απόσταση αναπνοής» είναι η Ισπανία με 713,9 ευρώ. Το «ρεκόρ» κατέχουν οι χώρες εκτός Ε.Ε. και συγκεκριμένα, η Αυστραλία με 1.327,3, ο Καναδάς με 1.281,3, οι ΗΠΑ με 1.139,3 και η Ρωσία με 1.079 ευρώ.
- Η αντίστοιχη μελέτη των τουριστικών εισπράξεων από τις ίδιες αγορές δείχνει ότι από την Αυστρία εισπράχθηκαν συνολικά, το ίδιο έτος, 194,5 εκατομμύρια ευρώ, από το Βέλγιο 259,9 και από τη Γαλλία 763,9 εκ. ευρώ, ενώ από τη Γερμανία 1.654,3, τη Βρετανία 1.419,5 από την Αυστραλία 156,4 από τον Καναδά 131,6, από τις ΗΠΑ 425,9 και από τη Ρωσία 943,9 εκ. ευρώ.

Παρατηρείται δηλαδή, καταρχήν, μία αναντιστοιχία μεταξύ δαπάνης ανά τουρίστα και του συνόλου των εισπράξεων ανά αγορά.
Η εξήγηση είναι απλή: Οι τουρίστες που ξοδεύουν περισσότερα ήταν λιγότεροι από εκείνους που ξοδεύουν λιγότερα (ή και τα ίδια) αλλά ήταν περισσότεροι σε όγκο αφίξεων. Μελετώντας τη δυναμική κάθε αγοράς και συγκρίνοντας τις εισπράξεις του 2005, παρατηρούμε ότι οι εισπράξεις το έτος εκείνο από την αυστριακή αγορά ήταν 335,7 εκ. ευρώ, από τις ΗΠΑ 674,3 και από τη Ρωσία 130 εκ. ευρώ.
Ένα δεύτερο συμπέρασμα , συνεπώς, είναι ότι κάποιες αγορές «εγκαταλείφθηκαν» , ενώ σε όσες δόθηκε έμφαση (Ρωσία) απέδωσαν. Όταν το 2012 η Μέση Κατά Κεφαλή Δαπάνη ήταν 646 ευρώ, είναι αναμφισβήτητο ότι οι αγορές που υπερβαίνουν τον μέσο αυτό όρο όπως οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Αυστραλία, η Ρωσία, ακόμα και η Αυστρία , εάν προσεγγιστούν και ενισχυθούν με ενέργειες προβολής , είναι ικανές να ανταποκριθούν στον στόχο της αύξησης του συνόλου των εσόδων. Μήπως λοιπόν ήρθε ο καιρός να δούμε τα πράγματα λίγο περισσότερο εμπεριστατωμένα και, μάλιστα, με τη δέουσα προσοχή?
Μήπως οι αριθμοί των αφικνούμενων τουριστών δεν είναι από μόνοι τους σημείο επιτυχίας του στόχου της ενίσχυσης της εθνικής μας οικονομίας?
Μήπως, πέρα από την ενίσχυση των παραδοσιακών αγορών από τις οποίες υπήρξαν σημαντικές – η αλήθεια είναι– απώλειες από το 2005 όπως η Γερμανία και η Βρετανία ( από 2.235,3 σε 1.654,3 και από 1932,9 σε 1.419,5 εκ. ευρώ αντίστοιχα) , πρέπει να στραφούμε και στις αγορές εκείνες που όποτε τις «θυμηθήκαμε» (ΗΠΑ) μας «θυμήθηκαν» κι εκείνες?
Ο λόγος στις πολιτικές ηγεσίες, αλλά και στους συλλογικούς φορείς του Τουρισμού…