Απολαυστικός Γιώργος Παπαχρήστος...

Κουράστηκαν, διαβάζω εδώ κι εκεί, οι Ευρωπαίοι με την Ελλάδα. Μπα; Σοβαρά; Εμείς πάλι καθόλου. Γιατί μας αρέσει πολύ όλο αυτό που γίνεται. Μας τρελαίνει για την ακρίβεια. Μας ηδονίζει, για να το πω καθαρά. Εχουμε την εξαιρετική πολυτέλεια, που δεν την έχει κανένας λαός της Ευρώπης, να πηγαίνουμε για ύπνο το βράδυ με τον εφιάλτη των 8 να κουδουνίζει ακόμη στ' αυτιά μας για τις επτά πληγές του Φαραώ, που έπεσαν και τη σημερινή μέρα πάνω στο άχρηστο, ελεεινό και κακομαθημένο κεφάλι μας. Και έχουμε την απόλυτη ηδονή να ξυπνάμε με τον τηλεπανικό των Aυτιάδων που άλλη δουλειά δεν έχουν παρά να τρομοκρατούν τον κόσμο πρωί πρωί, έτσι ώστε να μην κάνει σε κανέναν όρεξη να σηκωθεί από το κρεβάτι. Αλλά να σκέφτεται μήπως είναι προτιμότερο να κουκουλωθεί κάτω από τα σκεπάσματα, και να μην ξεμυτίσει ποτέ από εκεί, κι από το σπίτι του γενικότερα. Δεν τα αλλάζουμε εμείς αυτά, ρε, ούτε με όλα τα καλά του πλανήτη...
Ποιος δεν
απεργεί τελικά;
Και να ήταν μόνο αυτά; Αραδιάζω: ξέρεις τι είναι να πηγαίνεις να πάρεις το Μετρό, και φτάνοντας στον σταθμό να σε ενημερώνουν ότι δεν λειτουργεί 12 με 4 γιατί οι εργαζόμενοι θα κάνουν γενική συνέλευση, να δουν πώς θα αντιμετωπίσουν κάτι μετατάξεις που τους προέκυψαν και τους ξεβολεύουν κάπως; Να βγαίνεις να πάρεις ταξί, και να διαπιστώνεις ότι δεν υπάρχουν ταξί επειδή απεργούν αντιδρώντας στην απελευθέρωση του επαγγέλματός τους; Κι ακόμη: να μην έχεις πού να αφήσεις τα παιδιά γιατί οι δάσκαλοι απεργούν επίσης, το άλλο σου παιδί να χάνει την εξεταστική επειδή φοιτητοπατέρες και πανεπιστημιακοί έκλεισαν τις σχολές απαιτώντας να καταργηθεί ένας νόμος που ψήφισαν τα 5/6 της Βουλής; Να θες να πας σε νοσοκομείο, αλλά να μην μπορείς γιατί απεργούν και οι γιατροί που διαμαρτύρονται επειδή δημιουργείται ένας ενιαίος οργανισμός περίθαλψης, κι άρα δεν θα μπορούν να συνταγογραφούν ό,τι θέλει ο καθένας; Οι φαρμακοποιοί, τα ίδια, οι εφοριακοί επίσης, ο ένας, ο άλλος. Κουράστηκαν οι Ευρωπαίοι μαζί μας; Μα γιατί. Εμείς το απολαμβάνουμε...
Ολα τα μέτρα
στον αέρα
Εμένα πάντως, εκείνο που μου τη σπάει με όλη αυτή την κατάσταση που βιώνουμε, είναι αυτή η σπουδή που δείχνει η κυβέρνηση να παίρνει καινούργια μέτρα, κάθε φορά που εισπράττει τελεσίγραφα. Δηλαδή, τι μου τη σπάει ακριβώς. Να, αυτό που εκπέμπει κάθε τόσο, το «συγγνώμη ρε παιδιά, μας παρεξηγήσατε, δεν είναι ότι δεν θέλουμε να πάρουμε μέτρα, αλλά ξέρετε δεν βρήκαμε τον χρόνο, διότι είχαμε να ασχοληθούμε με κάτι άλλα πράγματα». Πρώτον δεν βλέπω να έχουν να ασχοληθούν με τίποτε άλλο, μόνο με την κρίση ασχολούνται, και δεύτερον τα μέτρα αυτά που πήραν για παράδειγμα την Τρίτη, θα έπρεπε να τα είχαν πάρει από μόνοι τους, κι όχι μετά τα τελεσίγραφα της τρόικας, των Γερμανών, του Τρισέ και της μισής Ευρώπης. Κι έπειτα, άντε και τα πήραν τα μέτρα. Εχει κανένα νόημα αν δεν λένε από πότε θα τα εφαρμόσουν; Να πουν, ας πούμε: ενιαίο μισθολόγιο, εφαρμογή σε ένα μήνα. Εργασιακή εφεδρεία, εφαρμογή σε 15 ημέρες. Κατάργηση φορέων, αύριο. Χωρίς το πότε, όλα φαντάζουν στον αέρα. Κατανοητό;
Να πείσει για
την αναγκαιότητα
Ελπίζω. Αν και με αυτή την κυβέρνηση, τίποτε δεν είναι βέβαιο. Ασε που πολλοί μου λένε ότι ακόμη και τα μέτρα της Τρίτης δεν αρκούν για την αποτροπή του... απευκταίου, που δεν το ονοματίζω για να μην την πάθω κι εγώ όπως το γραφείο παρακολούθησης του προϋπολογισμού της Βουλής - έρθει ο Βενιζέλος και με διαψεύσει κι αναγκαστώ να παραιτηθώ, μέρες που είναι. Τέλος πάντων, αρκούν ή όχι, σημασία έχει ότι στην περίπτωσή τους δεν ισχύει το «κάλλιο αργά παρά ποτέ». Διότι αν η κυβέρνηση ήθελε πράγματι να πιάσει τον ταύρο από τα κέρατα, να βάλει βαθιά το μαχαίρι στο κόκαλο (κι άλλα τέτοια σχετικά, κοινότοπα, που λέμε εμείς οι δημοσιογράφοι) θα είχε πάρει αυτά τα μέτρα από την επομένη που έγινε κυβέρνηση, τον Οκτώβριο του 2009. Και θα είχε πείσει και τον κόσμο για την αναγκαιότητά τους. Τώρα, όλα φαίνεται να τα απαιτεί η τρόικα, και εκείνη να υπακούει πειθήνια...
Κοροϊδία
με τα ανοιχτά!
Επίσης ένα άλλο πράγμα που μου τη σπάει είναι αυτή η απύθμενη κουτοπονηριά που μας διακρίνει. Πάρτε παράδειγμα με τα κλειστά επαγγέλματα. Τώρα, λέει, θα ανοίξουν όλα. Να ανοίξουν. Αλλά πριν ανοίξουν, δεν θα πρέπει κάποιος να απολογηθεί γιατί όλο το προηγούμενο διάστημα η κυβέρνηση τα... άνοιξε, κλείνοντάς τα ερμητικά; Δεν πρέπει να εξηγήσει κάποιος γιατί έγινε αυτό; Και ποιον νόμιζε ότι κορόιδευε όταν το έκανε; Οταν η ίδια η Μέρκελ λέει ανοιχτά, σε κομματική της εκδήλωση, ότι τους κοροϊδέψαμε λέγοντας ότι ανοίξαμε το επάγγελμα των φορτηγατζήδων και είναι πράγματι έτσι, πώς παραμένει στην κυβέρνηση ο τότε αρμόδιος υπουργός; Με ποια λογική, και με ποιανού πλάτες; Και αυτός, ο Ρέππας, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, είναι μόνο μια περίπτωση...

ΥΓ δικό μου: Ο οποίος Ρέππας θα κάνει το ενιαίο μισθολόγιο (σ.σ. εδώ γελάνε) περικόπτοντας χρήματα από τους δημοσίους υπαλλήλους. Που γελάνε;