Η δασκάλα παρουσιάζει στα αμερικανάκια έναν καινούριο συμμαθητή τους, τον Ιάπωνα
Σακίρο Σουζούκι (γιο του διευθυντή της Σόνυ) και το μάθημα αρχίζει με μικρές
ερωτήσεις ιστορίας.
- Για να δούμε λοιπόν, πόσο καλοί
είστε στην αμερικανική ιστορία;
λέει η δασκάλα. Ποιος είπε..."δώστε μου ελευθερία ή δώστε μου θάνατο";
Κάποιοι μουρμουρίζουν αλλά
κανείς δεν σηκώνει το χέρι του,
εκτός από τον καινούριο μαθητή τον Σουζούκι:
- Ο Πάτρικ Χένρυ το 1775 στη Φιλαδέλφεια, απαντά.
- Μπράβο Σουζούκι, και ποιος είπε "Κυβέρνηση του λαού, από το λαό και για το λαό"; ξαναρωτά την τάξη η δασκάλα.
- Ο Αβραάμ Λίνκολν, το 1863 στο Γκέτυσμπουργκ, απαντά και πάλι ο Σουζούκι.
Η δασκάλα κοιτάζει αυστηρά την τάξη και λέει :
- Ντροπή σας. Ο Σουζούκι είναι γιαπωνέζος και ξέρει την αμερικανική ιστορία καλύτερα από σας
Τη σιωπή στην τάξη σπάει μια μικρή φωνή από τα πίσω θρανία :
- Ρε δεν πάτε να .......... όλοι, μ........ς Γιαπωνέζοι
- Ποιος το είπε αυτό;;; ρωτάει αυστηρά η δασκάλα.
Ο Σουζούκι σηκώνει το χέρι του και χωρίς να περιμένει λέει :
- Ο στρατηγός Μακάρθουρ, το 1942,στη διώρυγα του Παναμά, και ο Λι Ιακόκα το 1982 στη γενική συνέλευση της Τζένεραλ Μότορς.
Η τάξη βυθίζεται στη σιωπή.
«Θέλω να ξεράσω», ακούγεται μια ξεψυχισμένη φωνή.
- Ποιος το είπε αυτό;;; ξαναρωτάει με το ίδιο βλοσυρό ύφος η δασκάλα.
Και ο Σουζούκι πετάγεται πάλι :
- Ο Τζορτζ Μπους ο πρώτος, στον πρωθυπουργό Τανάκα κατά τη διάρκεια επίσημου δείπνου στο Τόκιο το 1991.
Ένας μαθητής σηκώνεται όρθιος και ξεσπάει :
- Ρε δε μας παίρνεις καμιά πίπα, λέω γω.
Και ο Σουζούκι, ψύχραιμα :
- Μπιλ Κλίντον στη Μόνικα Λουίνσκι το 1997, στο οβάλ γραφείο του Λευκού Οίκου.
Δυο τρεις μαθητές πετάγονται και φωνάζουν :
- Α γ...... ρε μ.........ο, Σουζούκι.
Ατάραχος ο γιαπωνέζος :
- Βαλεντίνο Ρόσι, παγκόσμιο πρωτάθλημα μοτοσικλέτας, ράλι Νότιας Αφρικής, το 2002.
Κόλαση στην τάξη, οι μαθητές
ουρλιάζουν και πετάνε καρέκλες,
η δασκάλα έχει σωριαστεί λιπόθυμη
και ξαφνικά ανοίγει η πόρτα και μπαίνει ο διευθυντής :
- Ε, μα την Παναγία δεν έχω ξαναδεί τέτοιο μπουρδέλο.
Και στο βάθος ακούγεται πάλι η φωνή του Σουζούκι :
- Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, Γιώργος Παπανδρέου, το 2011, στο τελευταίο υπουργικό συμβούλιο της κυβέρνησής του.
- Για να δούμε λοιπόν, πόσο καλοί
είστε στην αμερικανική ιστορία;
λέει η δασκάλα. Ποιος είπε..."δώστε μου ελευθερία ή δώστε μου θάνατο";
Κάποιοι μουρμουρίζουν αλλά
κανείς δεν σηκώνει το χέρι του,
εκτός από τον καινούριο μαθητή τον Σουζούκι:
- Ο Πάτρικ Χένρυ το 1775 στη Φιλαδέλφεια, απαντά.
- Μπράβο Σουζούκι, και ποιος είπε "Κυβέρνηση του λαού, από το λαό και για το λαό"; ξαναρωτά την τάξη η δασκάλα.
- Ο Αβραάμ Λίνκολν, το 1863 στο Γκέτυσμπουργκ, απαντά και πάλι ο Σουζούκι.
Η δασκάλα κοιτάζει αυστηρά την τάξη και λέει :
- Ντροπή σας. Ο Σουζούκι είναι γιαπωνέζος και ξέρει την αμερικανική ιστορία καλύτερα από σας
Τη σιωπή στην τάξη σπάει μια μικρή φωνή από τα πίσω θρανία :
- Ρε δεν πάτε να .......... όλοι, μ........ς Γιαπωνέζοι
- Ποιος το είπε αυτό;;; ρωτάει αυστηρά η δασκάλα.
Ο Σουζούκι σηκώνει το χέρι του και χωρίς να περιμένει λέει :
- Ο στρατηγός Μακάρθουρ, το 1942,στη διώρυγα του Παναμά, και ο Λι Ιακόκα το 1982 στη γενική συνέλευση της Τζένεραλ Μότορς.
Η τάξη βυθίζεται στη σιωπή.
«Θέλω να ξεράσω», ακούγεται μια ξεψυχισμένη φωνή.
- Ποιος το είπε αυτό;;; ξαναρωτάει με το ίδιο βλοσυρό ύφος η δασκάλα.
Και ο Σουζούκι πετάγεται πάλι :
- Ο Τζορτζ Μπους ο πρώτος, στον πρωθυπουργό Τανάκα κατά τη διάρκεια επίσημου δείπνου στο Τόκιο το 1991.
Ένας μαθητής σηκώνεται όρθιος και ξεσπάει :
- Ρε δε μας παίρνεις καμιά πίπα, λέω γω.
Και ο Σουζούκι, ψύχραιμα :
- Μπιλ Κλίντον στη Μόνικα Λουίνσκι το 1997, στο οβάλ γραφείο του Λευκού Οίκου.
Δυο τρεις μαθητές πετάγονται και φωνάζουν :
- Α γ...... ρε μ.........ο, Σουζούκι.
Ατάραχος ο γιαπωνέζος :
- Βαλεντίνο Ρόσι, παγκόσμιο πρωτάθλημα μοτοσικλέτας, ράλι Νότιας Αφρικής, το 2002.
Κόλαση στην τάξη, οι μαθητές
ουρλιάζουν και πετάνε καρέκλες,
η δασκάλα έχει σωριαστεί λιπόθυμη
και ξαφνικά ανοίγει η πόρτα και μπαίνει ο διευθυντής :
- Ε, μα την Παναγία δεν έχω ξαναδεί τέτοιο μπουρδέλο.
Και στο βάθος ακούγεται πάλι η φωνή του Σουζούκι :
- Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, Γιώργος Παπανδρέου, το 2011, στο τελευταίο υπουργικό συμβούλιο της κυβέρνησής του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου