Η ενοποίηση των ...άχρηστων

Μία πολύ ενδιαφέρουσα παρέμβαση έκανε ο κ. Νίκος Σοφιανός, γενικός γραμματέας του ΕΒΕΑ στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. 
Την δημοσιεύουμε με μεγάλη ευχαρίστηση, πιστεύοντας ότι συμβάλλουμε στον δημόσιο διάλογο: 
"Με διθυράμβους ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης Αντώνης Μανιτάκης ανακοίνωσε τις προάλλες μια σειρά συγχωνεύσεων και καταργήσεων οργανισμών και φορέων του Δημοσίου (21 στο σύνολο). Η ανακοίνωση του Υπουργείου χρησιμοποιεί ενεστώτα αλλά στην πραγματικότητα οι συγχωνεύσεις αφορούν στο μέλλον (μέσα στον Αύγουστο, λέει η ανακοίνωση), θα είναι έτοιμες οι κανονιστικές πράξεις – βάζω στοίχημα ότι και τα Χριστούγεννα ακόμα θα περιφέρονται οι σχετικές αποφάσεις για υπογραφές ανάμεσα στους συναρμόδιους υπουργούς.
Για να μην ανησυχήσει ωστόσο κανείς χωρίς λόγο, το Υπουργείο σπεύδει στην ίδια ανακοίνωση να διευκρινίσει, για τον φοβο των Ιουδαίων, «ότι το πλεονάζον προσωπικό των οργανισμών που συγχωνεύονται ή καταργούνται δεν απολύεται αλλά μετακινείται σε θέση αντίστοιχη των προσόντων του και των αναγκών του δημοσίου». Δεν πρέπει συνεπώς να ανησυχεί κάποιος: οι υπάλληλοι της Ελληνικής Θαλάσσιας Ένωσης (ναι υπάρχει και αυτός ο οργανισμός, δεν τον ξέρατε;) θα ενσωματωθούν στο Υπουργείο Εθνικής Αμύνης. Ίσως εν όψει και της ανακήρυξης της ΑΟΖ να μπορούν να βοηθήσουν. Το προσωπικό του Οργανισμού Προώθησης Εξαγωγών με έδρα την Αθήνα θα συγχωνευθεί με τους άλλους δύο «γίγαντες» της εξαγωγικής πολιτικής της χώρας μας, την Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης και την HELEXPO σε «ένα ενιαίο εθνικό φορέα εξωστρέφειας με έδρα την Θεσσαλονίκη». Κρίμα που μέχρι να μετακινηθούν όλοι οι υπάλληλοι του Οργανισμού Προώθησης Εξαγωγών από την Αθήνα στη Θεσσαλονίκη θα έχουν κλείσει και οι υπόλοιποι εξαγωγικοί φορείς της χώρας μας και δεν θα υπάρχει πλέον τίποτε να εξάγουμε. Αλλά δεν θα υπάρχει πρόβλημα – προφανώς ο εθνικός φορέας εξωστρέφειας θα μπορεί να συγχωνευθεί με το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών ώστε από κοινού να μελετήσουν πώς η λυσσαλέα προσπάθεια του κράτους να διατηρήσει όλους τους δημοσίους υπαλλήλους του θα οδηγήσει στην εξαφάνιση τον ιδιωτικό τομέα. Είναι πράγματι εντυπωσιακές οι προσπάθειες της πολιτικής ηγεσίας κάθε χρώματος να μην απολύσει και, ιδίως να μην θεωρηθεί ότι σκοπεύει να απολύσει, κανέναν υπάλληλο ακόμα και από οργανισμούς ή φορείς που προδήλως δεν έχουν λόγο ύπαρξης και των οποίων οι υπάλληλοι αφού μεταταγούν θα αυξήσουν τον αριθμό των ημιαπασχολούμενων εργαζομένων του Δημοσίου. Χρησιμοποιούν του κόσμου τα (εύλογα) επιχειρήματα: κοινωνική προστασία, νομικές υποχρεώσεις, ουσιαστικές ανάγκες.
Θα τους έλεγα μπράβο.
Ωστόσο υπάρχει κάτι που δεν με αφήνει να το κάνω.
Την ίδια στιγμή που όλοι οι πολιτικοί υπεύθυνοι αγωνίζονται με νύχια και με δόντια να διασώσουν κάθε θέση, ακόμα και απόλυτα άχρηστη ή απόλυτα άχρηστου, στο Δημόσιο, ο ιδιωτικός τομέας στραγγαλίζεται από τα οικονομικά μέτρα και στην απόλυτη αδιαφορία.
Κανείς δεν μιλά για την κοινωνική προστασία των υπαλλήλων των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που απολύονται ο ένας πίσω από τον άλλο όχι λόγω της ανάλγητης εργοδοσίας αλλά γιατί καμιά σχεδόν επιχείρηση «δεν βγαίνει», γιατί κανείς δεν πληρώνει κανένα και γιατί η αγορά έχει καταρρεύσει. Ξεπέρασαν το ένα εκατομύριο οι άνεργοι του ιδιωτικού τομέα, η μεγάλη πλειοψηφία τους στις ΜΜΕ. Δεν είδα ωστόσο καμία κοινή ανακοίνωση υπουργών (ούτε καν γενικών γραμματέων) για τις οικογένειες αυτών των νεο-ανέργων.
Ανησυχούμε όμως μήπως αυξηθεί η ανεργία από την απόλυση κάποιων από τους 5.256 εργαζόμενους των οργανισμών αυτών. Έχει πια γίνει κοινώς αποδεκτό ότι η κρίση που διέρχεται η χώρα μας είναι αποτέλεσμα των προβλημάτων του δημόσιου τομέα: της διόγκωσής του, των δεκαετιών διασπάθισης κονδυλίων, της κακοδιαχείρισης και της δημιουργίας κρατικών υπηρεσιών για την κάλυψη των κομματικών διορισμών (ή γενικότερα των κοινωνικών αναγκών). Τις επιπτώσεις ωστόσο τις υφίστανται πρωτίστως αυτοί που δεν φταίνε – οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα απ’ όπου θα ξεκινήσει (οποτεδήποτε ξεκινήσει) η οικονομική ανάκαμψη της χώρας. Ωστόσο, η Πολιτεία αφού καθυστέρησε χρόνια να κλείσει έστω και ένα άχρηστο οργανισμό έρχεται τώρα να μας διαβεβαιώσει ότι, εξαναγκασμένη να κλείσει κάποιες άχρηστες δομές, θα κάνει ό,τι μπορεί για να μην απολυθεί ούτε ένας από τους εργαζόμενους στις άχρηστες αυτές δομές.
Η κρατικιστική αντίληψη της ηγεσίας μας είναι, όπως φαίνεται, ακατανίκητη, και μάλλον θα οδηγήσει στην καταστροφή – λάβετε υπ’ όψιν σας επίσης ότι οι υπάλληλοι των δομών αυτών ούτως ή άλλως ΣΥΡΙΖΑ ψηφίζουν γιατί θα θεωρούν ότι το κράτος τους αδικεί.
Νίκος Σοφιανός
Γενικός Γραμματέας ΕΒΕΑ"